คนกุลา
๐ อากาศเย็นเป็นใจพอให้เหงา
เมฆบางเบาเคล้าภูดั่งคู่ขวัญ
ลอยอ้อยอิ่งนิ่งรอคลอตะวัน
ที่จะผันผ่านเยือนเหมือนเช่นเคย
๐ กาบางตัวกลัวอะไรจึ่งได้ร้อง
เมืองทั่งผองเงียบจริงดุจนิ่งเฉย
นั่งทบทวนหวนวันผันล่วงเลย
ลมรำเพยเฉยเรียบเกินเปรียบเชียว
๐ หิมาลัยยามนี้หิมะจับ
สะท้อนวับขับแสงแข่งภูเขียว
ยอดบางยอดทอดชูดูแหลมเรียว
หมู่นักเที่ยวเทียวไต่คงไม่กลัว
๐ บนลาดเขาเนาว์เรือนกลายเกลื่อนกลาด
สายทางพาดลาดวนจนเวียนหัว
คู่นกเพรียกเรียกหาข้างฟ้ามัว
คงจักกลัวคู่ร้างยามห่างกัน
๐ แดดทอจับพยับเมฆเสกสร้างสี
เมื่อม่านคลี่สีแสงแต่งภาพฝัน
ห่มเทือกภูพรูพร่างกลางม่านควัน
ร่ายเชิงช
2071
22
0
หน้าส่วนตัว
