๏ ๏ สะท้านกานท์ ๚ะ๛ ๏ เป็นมนุษย์แสนสุดล้ำ ไยจน จิตเฮย ผันป่วนหวังปะปน คร่ำร้อง ปัญญาลบแนวตน หวังมั่น เลิศแฮ เป็นพลิกคนคลุกซ้อง สู่ก้องยากสนอง ฯ ๏ บางสิ่งเห็นรอบไว้ รกตา หวังปั่นสิ่งปรารถนา ฝากไว้ ระรานสิ่งนำมา เพื่อก่อ เกริกแฮ อวดเก่งกว่ามนุษย์ไซร้ ยากแล้วหมู่ชน ฯ ๏ มนุษย์ฉลาดมิย่อมขึ้น เขียงคอน คอยนอ มักหลบหลีกขั้นตอน หมดแล้ว พฤติตนดุจไม้ขอน พังผุ มากนา ทำตนขาดผ่องแพร้ว ลบสิ้นสิ่งงาม ฯ ๏ บ้านกลอนไทยมากล้ำ คำคม มวลเหล่าต่างภิรมย์ กานท์ไว้ ฝึกฝนหัดเชยชม ติดต่อ เ