แก้วประเสริฐ
กุหลาบขาว
๏ กุหลาบกลิ่นเฟื่องฟุ้ง หอมขจร อวลแฮ
หอมรื่นชื่นบังอร สุทธิ์แท้
ขาวงามผ่องกำจร แผ่ซ่าน จริงนา
สิเน่หาเปี่ยมแล้ ครวญซึ้งกลิ่นปอง๚ะ๛
๏ กุหลาบกลิ่นหอมฟุ้งขาวเร้าขจร
ผ่องกำจรอวลย้อมหอมนาสา
พราวพิสุทธิ์อัปสรเริงร่อนมา
สิเน่หากล่อมซ่านประสานใจ
๏ หยาดหยดน้ำล้ำดั่งเพชรเก็จแก้ว
วูบวาบแผ่วแวววับประดับใส
ชื่นเย็นซ่านอวลอบซบผ่านใน
วูบวาบไว้ตระการยามผ่านตา
๏ ยามเพ่งพิศกลีบดอกบอกซาบซึ้ง
ให้นึกถึงนกน้อยเฝ้าคอยหา
ไนติงเกลรักใคร่ให้บานมา
กลิ่นกายาดอกขาวเย้าอารมณ์
๏ ยามลูบไล้เร้าโลมบ่มหรรษา
ผิดท่วงท่าหนามเจ้าเฝ้าฝากขม
เกี่ยวหลั่งรินเลือดไ