ครูพิม
ภาคแรก ปฐมบท
1. ห่างเรือนมาเปลี่ยวอ้าง อาวรณ์
ใจจะขาดอยู่รอนรอน สิ้นแล้ว
อกร้าวด้วยไร้สมร เคียงคู่
อยากมีเจ้าน้องแก้ว เกี่ยวก้อยเคียงถนอม
2.จำใจห่างแดนดินจากถิ่นฐาน
มาเล่าเรียนศึกษาตำรางาน
วิชาการ นาม วิศวะกรรมคอมฯ
3.เมื่อแรกย่างเข้ามาใจว้าเหว่
เดินเตร็ดเตร่ ท่ามกลางคนหลากล้อม
ก็ยังเปลี่ยวเหมือนสิ่งที่แปลกปลอม
ไร้คนออม เห็นค่า ราคาเรา
4.จึงสะสมความกลุ้มที่รุมจิต
จนเกิดวิกฤต..เพราะพิษเหงา
จนใจไหวหวั่นเกินบรรเทา
จนเกิดเป็นรอยร้าวเปล่าเปลี่ยวทรวง
5.เริ่มจะขาดกำลังใจให้ฮึดสู้
ยามเรียนรู้หรือจะเสร็จสำเร็จล่วง
เหมือนอยู่ไปวันวันเดินตาม
1160
4
0
หน้าส่วนตัว
