นางฟ้าซาตาน
เมื่อแสงเทียนดับลง
ขอเพียงใครสักคนจุดขึ้นมาใหม่
เมื่อก่อนดับได้ก็จุดเองได้อยู่ร่ำไป
แต่ตอนนี้มือสั่นหวั่นไหวล้าแสงเทียน
อยู่ในความมืดบ้างก็ดีเหมือนกัน
ความสงบระหว่างนั้นช่วยให้หัวใจขีดเขียน
นึกทบทวนได้อะไรมาบ้างเป็นบทเรียน
กับวันที่ต้องอยู่ในวงเวียนของรอยน้ำตา
ชีวิตมีล้มและต้องลุกขึ้นบ้าง
บางทีอ้างว้างไม่มีหัวใจให้ห่วงหา
บางเวลาสุขจนล้นไม่มีใครอยู่ในสายตา
บางครั้งโหยหาสิ่งที่ไม่กลับมาให้หวนคืน
ในเมื่อชีวิตต้องเป็นอย่างนั้น
รักตัวเองดูแล้วกันไม่มีวันขมขื่น
ทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง..ในวันที่ต้องหยัดยืน
ลบวันคืนที่อ่อนแอไม่ต้องทนฝืนและก้าวต่อไป
++..คงไม่มีกำลังใจจาก
13
4
0
หน้าส่วนตัว
