somebody
โทรกี่ครั้งก็ไม่ว่างไม่รับสาย
บอกวุ่นวายการงานต้องสะสาง
คุยนิดหน่อยแล้วก็ขอฉันวาง
หลายหลายอย่างเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
เคยตามง้อทุกครั้งที่งอนให้
แต่ทำไมเดี๋ยวนี้กลับหึกเหิม
ทำเฉยเมยความห่วงใยไม่ต่อเติม
ไม่คิดเพิ่มความห่วงหาภายในใจ
บอกจะโทรมาหาว่าคิดถึง
เอ่ยคำซึ้งบอกไว้จำได้ไหม
เฝ้ารออยู่แสนนานไม่โทรไป
กลัวกวนใจรบกวนเวลางาน
นับจากนี้เธอคนดีรับรู้ไว้
จากนี้ไปไม่คิดจะสืบสาน
ไม่จับผิดไม่คิดจะระราน
ขอให้ผ่านพ้นไปเป็นอย่างดี
จะไม่โทรกวนใจให้รู้สึก
ไม่สำนึกไม่เป็นไรจะถอยหนี
เปิดโอกาสให้คนอื่นเขาที่มี
คุณค่าที่คู่ควรกับรักเธอ
2190
13
0
หน้าส่วนตัว
