ใจปลายทาง
อันเกิดแก่เจ็บตายวายชีวา
ธรรมดาธรรมชาติไม่อาจฝืน
ถึงเวลาก็ต้องตายไม่หยัดยืน
เราต้องคืนร่างกายให้ผืนดิน
แต่ความจริงสิ่งที่รู้อยู่แก่ใจ
ต้องร้องให้ทุกครั้งคราวเราสูญสิ้น
คนที่รักจากไปไร้ชีวิน
น้ำตารินยากยอมรับกับความจริง
ไม่มีแล้วปาฏิหาริย์เคยฝันไว้
ไม่มีแล้วเสียงใสใสเสียใจยิ่ง
ไม่มีแล้วร่างกายที่ไหวติง
สิ้นทุกสิ่งเมื่อสิ้นใจในวันนี้
แม้ร่างกายสลายกลายเป็นผง
ความดีคงอยู่ไว้ไม่หน่ายหนี
ขอหลับไหลให้สบายเถิดคนดี
สถิตที่สรวงสวรรค์วิญญาณเธอ
.........................................................................................