เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
รัก รัก รัก คำนี้ที่พูดมาเพียงวาจาหว่านล้อมระรื่นหูพี่รักน้องจริงไหมไตร่ตรองดูคำรักชูแต่มิเคยจะแสดงคำว่ารักมิใช่เพียงแค่ลมปากพูดผ่านซากร่างกายน้องย่อมแสลงใจไม่เต้นเพราะชาชินการสำแดงใยพี่แกล้งให้น้องเจ็บเพราะวาจาการนิ่งเฉยนี่หรือคือความรักการหน้าหักหน้างอตอนมาหาอยู่ต่อหน้ามิเคยพูดเอ่ยวาจาแม้นสายตามิเคยมองจะดูแลมือเคยจับก็ผลัดทิ้งไสเสือกส่งแก้มอนงค์ที่เคยหอมมิแยแสมิเคยพาไปโรงหมอยามอ่อนแอไม่แม้แต่จะกล้าพูดนี่แฟนเราควรแล้วเหรอการกระทำและคำพูดใช่หรือสูตรความรักอันแสนเขลาคำว่ารักมิใช่ใส่ใจเอาฉะนั้นเราจะรักกันไปทำไม