สุญญะกาศ
อุกาสะท่องให้ได้ยามใกล้บวช
คือบทสวดบาลีมีคำสอน
แล้วโกนทิ้งเกศาหาอาวรณ์
เพื่อไปนอนวัดป่าห้าราตรี
ตั้งดวงจิตอธิษฐานอันหาญกล้า
สัจวาจาจำมั่นไม่หันหนี
หากแดดิ้นสิ้นแล้วแคล้วอินทรีย์
ขอยินดีพลีสละเพื่อพระธรรม
ปฏิบัติเคร่งครัดวัดใจมั่น
เนื่องเพราะวันลาเร่งเกรงถลำ
จำท้ายวัดอยู่ดายเหมือนใครทำ
เสียงตึงตังเดินข้างเห็นหางตา
เดินจงกรมป่าช้าหาแหล่งเปลี่ยว
เงาโยมเทียวแวบไปทั้งซ้ายขวา
ค่อยวางเท้าก้าวเตรียมเจียมกายา
แผ่เมตตาก้มหน้าถึงซึ่งเชิงตะกอน
ฉันมื้อเดียวเทียวขอรอใส่บาตร
แค่หมายมาตรเพียงหนำดังคำสอน
เดินเท้าเปล่าละทิ้งสิ่งนิวรณ์
ค่อยให้คลอนจากกิเลสซึ่งเภทภัย