เพียงพลิ้ว
หากสงสารจงละเลยรักเคยหวาน
อย่าประหารคนช้ำด้วยคำถาม
อย่าสะกิดแผลใจให้ลุกลาม
อยากก้าวข้ามอดีตร้ายมิหมายจำ
ห่วงใย..จากใจจริงจงนิ่งเฉย
คำถามเย้ยขอเถิดหนาอย่าเหยียบย่ำ
คนอ่อนไหวใจเสาะเพราะรอยคำ
ยิ่งเอ่ยซ้ำยิ่งเหมือนภาพเตือนใจ
ปลาบแปลบ......แอบสะอื้นคืนฝนหนาว
เจ็บทุกคราวพินิจคำต้องร่ำไห้
รอยอดีตกรีดทรวงมิล่วงไป
จารึกไว้สุดห้วงของดวงแด
ภาพความหลังฝังใจในครั้งหนึ่ง
ยังตราตรึงแม้รักร้ายกลายเป็นแผล
สะเก็ดรักปักใจไม่ผันแปร
คนพ่ายแพ้พยายามซ่อนความตรม
ลืมไม่ลงขอบอกอย่าหลอกถาม
ครั้นฟังความค่ำคืนสุดขื่นขม
หยุดตอกย้ำคำวาทบาดอารมณ์
ก่อนจะล้มเจ็บป่วยด้วยอับอาย
ขอบคุณใจงา
1301
22
0
หน้าส่วนตัว
