กชมนวรรณ
ลมหนาวล่องหมองมัวทั่วทุกทิศ
วิปริตผิดเหตุอาเพศผล
เทพองค์ใดไหนเสกปัจเจกดล
ในกมลทนทุกข์ปริ่มท้นทรวง
ลมหนาวล่องคล้องใจให้มัวหมอง
คนเคียงครองเคล้าคู่มิอยู่หวง
ร้าวในอกตกต่ำกับคำลวง
จึงอยากทวงรักคืนอย่าฝืนกัน
ลมหนาวล่องป้องหน้าพากันแสง
ไร้เรี่ยวแรงแข็งฝืนตื่นจากฝัน
สายลมหนาวคราวนี้ทำจาบัลย์
ให้โศกศัลย์พลันร้างจางจากลา
ลมหนาวล่องห้องร้างคนข้างเคียง
เคยร่วมเตียงเรียงกายพลันหายหนา
แว่วสำเนียงเสียงพร่ำจำนรรจา
ไร้วาสนาพาคู่สู่วิมาน
ลมหนาวล่องต้องจากรักพรากแล้ว
เหมือนดวงแก้วตกแตกอยากประสาน
บอกกับจิตคิดหักใจไปนงคราญ
เมื่อหนาวผ่านกาลลาพาช้ำไกล.
2032
10
0
หน้าส่วนตัว
