หยาดน้ำตากี่หยดรดสองแก้ม แทนยิ้มแต้มใบหน้าคราหม่นหมอง ด้วยผิดหวังสิ่งหมายมิได้ครอง น้ำจึ่งนองนัยตาคราระทม ยามสิ้นไร้สุขสันต์ในวันนี้ เหลือแค่มีความเศร้าเคล้าขื่นขม สิ่งสวยงามลอยหายกับสายลม ต้องตรอมตรมเคว้างคว้างเหมือนอย่างเคย จะต้องทนเจ็บจำกี่ช้ำหนอ ยังไม่พอ หรือไร ใจเจ้าเอ๋ย เพียงแค่ห่าง ยอดชู้ คู่ชิดเชย กระไรเลยเหมือนมีดบาดแทบขาดใจ ใครจะมาเช็ดน้ำตาให้ครานี้ เมื่อคนที่เคยรักกลับผลักไส ยามหวนคิดขึ้นมาครั้งคราใด ต้องร่ำไห้ น้ำตาหลั่งเป็นทางยาว