หน้าส่วนตัว
ละลานลิ่วทิวสลอนซ้อนสลับ
ขอบฟ้ารับขับสันเขาเงาตระหง่าน
ต่างตึกสูงรุ่งเรืองเพียงวิมาน
ณ สถานสวรรค์เคียงถิ่นเวียงพิงค์
บนดาดฟ้าเซ็นทาราสายตาทอด
เมฆากอดพรอดภูดูอ้อยอิ่ง
ยอดสุเทพดูเป็นใจไม่ไหวติง
ไม่ทอดทิ้งฟ้าเหงาเศร้าเดียวดาย
บนตึกสูงเทียมฟ้าสายตาเหม่อ
คิดถึงเธอคนไกลมั่นใจหมาย
ฝากลมร้อนอ้อนวาจาอย่ากลับกลาย
ในอกชายไม่วายห่วงหลวงพระบาง
ฝากความรักปรารถนาดีขี่ข้ามฟ้า
เกาะเมฆาพาเคียงใจไม่เหินห่าง
วูบลมพัดสัมผัสได้ไม่อ้างว้าง
จากปลายทางต่างส่งใจได้เคียงกัน
1356
5
0
