สร้อยแสงแดง
ฉันยังรออยู่ไต้ร่มมะลุลี
รอตรงที่เราพบประสพรัก
รอตรงที่เรามอบใจหมายประจักษ์
รอตรงที่ความรักฟูมฟักงาม
ส่วนเธอเล่าเฝ้ารออยู่หนใด
ฉันเห็นเธอห่างหายไม่กล่าวขาน
ฉันนั่งรอตราบกว่าทิวาวาร
รัตติกาลคืบขยุ้มรุมบีบใจ
ก็ตั้งใจที่จะรอเพราะให้รอ
ฉันไม่ขอหลีกลี้หนีไปใหน
จะนั่งรออยู่ตรงที่ไม่ห่างไกล
แม้ไฉไลลืมว่าตนมีคนรอ
ถ้านึกได้ให้มาหาฉันหน่อย
ด้วยใจน้อยน้อยใจใช่ว่าขอ
ก็เธอบอกให้ฉันหมั่นมารอ
คงจะได้พะนอไม่จืดจาง
แค่จุดธูปหนึ่งดอกมาบอกฉัน
เราคงได้สร้างฝันกันอีกครั้ง
รักไต้ร่มมะลุลีพี่ไม่ห่าง
ไม่ปล่อยวางกอดน้องประคองเคียง