อินสวน
ลมละเมอเพ้อผ่านตะวันบ่าย
เหงื่อชุ่มกายใจแกร่งแรงยังไหว
หญ้าเหี่ยวแห้งแสดงความเป็นไป
รอฝนใหม่หมุนสู่ฤดูกาล
สองขาปั่นล่าฝันยืนยันหมาย
เสียงทักทายต้อนรับเพลงขับขาน
เป็นบทเพลงบรรเลงดอกไม้บาน
ทำนองหวานแผ่วเพราะเสนาะใจ
แดงดอกงิ้วจัดจ้านหว่านเสน่ห์
ยากถ่ายเทพิศวงห้ามหลงใหล
คลายอ่อนล้าว้าวุ่นละมุนละไม
จนวาบไหวหวั่นหวามยามชื่นชม
คิดถึงครากุมภาฯคำว่า รัก
จะแน่นหนักหวานชื่นหรือขื่นขม
หรือเป็นรอยพิศวาสบาดอารมณ์
หรือเพียงคมคารมแค่คมคำ
ปั่นปีนฟ้าภูผาหนีหน้าหลบ
ไม่ยากพบคำบอกที่ตอกย้ำ
ภาพเหตุการณ์เล่าผ่านการกระทำ
มองเห็นความล่วงล้ำที่จำใจ
ร้องเพลงเพ้อเผลอคำร