มีเงิน เกริ่นว่าน้อง มีทอง มองเหมือนพี่ กราบไหว้ ผูกไมตรี คนเช่นนี้ มีมากมาย ยามมี ขี้ยังหอม ญาติมิตรยอม ค้อมถวาย มากล้น คนทักทาย สุขสบาย คล้ายเทวัญ คราวจน คนส่อเสียด หมดสิ้นเกียรติ โดนเหยียดหยัน เพื่อนตาย หายหน้าพลัน หลบผลุนผลัน บั่นเยื่อใย สิ่งสรรพ ทรัพย์อาดูลย์ บริบูรณ์ ล้วนสูญได้ สังขาร ผ่านวันวัย ย่อมละไป ใช่อยู่ทน สลัด จากวัตถุ หันทำนุ บุญกุศล ใช่ฉวย เพียงรวยจน แยกเหตุผล กลอบาย โลภหลง ปลงไม่ตก จิตมุ่นหมก งกกระหาย ตะบึง ถึงบั้นปลาย แม้ร่
1581
4
0
หน้าส่วนตัว
