สี่ทุ่มแล้วเนี๊ยตอนนี้
เสียงแม่เจื้อยเจ้วเรียกหา
ฉันนั่งอยู่บนดาดฟ้า
พร้อมจับปากกาจดลง
เขียนกลอนแต่งกลอนเป็นบทๆ
ไม่สะทกในคำแม่เรียกหา
เรียกแล้วก็เรียกอีกอยู่นั่นหล่ะ
จนแม่ต้องขึ้นมาตาม
แม่ถามว่าฉันทำอะไรอยู่หรือ
เป็นบื้อเป็นใบ้ไม่ขาน
แม่เรียกตั้งนมตั้งนาน
เอาหูไปทางเอาหางไปที
เป็นเบ้อเป็นใบ้ไปแล้ว
นั่งแก่วกับกองหนังสือ
เขียนกลอนเขียนกระดาษไม่หยุดมือ
แม่เรียกไม่หือไม่ขานจนแม่รำคาญ
จึงต้องตามขึ้นมาดู แม่เห็นฉันนั่ง
เหม่อๆเบล