แสงไร้เงา
เจ้าพระยา วารี ที่เย็นฉ่ำ
ไหลเช้าค่ำ ขั้นลง คงพบเห็น
ไหลรินเอื่อย เรื่อยไป ใสกระเซ็น
ยามคืนเพ็ญ วาววับ ระยับพราย
เจ้าพระยา ยังใส พอใช้อาบ
มองเห็นภาพ หนึ่งพลัน ฉันใจหาย
ร่างละลิ่ว ดิ่งลง ปรงชีพวาย
ดั่งนิยาย หนหลัง วังบัวบาน
โปรดทบทวน สักนิด คิดหน่อยหนา
ชีพมีค่า กว่าใด ในสถาน
ยากที่จะ สรรหา ใดมาปาน
ควรคิดอ่าน ดูก่อน อย่าอ่อนแอ
เหมือนดังโชค ชะตา พาประสพ
ให้มาจบ ชีพลง ตรงกระแส
กลางเกลียวคลื่น กลืนร่างลับ ดับดวงแด
สุดยากแท้ จะช่วย พ้นม้วยมารณ์
เจ้าพระยา ชลาลัย ให้สุขโศก
เหมือนแม่น้ำ วิปโยค โศกสะท้อน
เช้าชื่นฉ่ำ เย็นเหงา เศร่ช้าอาวรณ์
คนร้าวรอน คิดมา
หน้าส่วนตัว
2017
2
0
