dark side of mind
เธอไม่เคยเลยนะ...จะหยุดนิ่ง
พาฉันวิ่งพล่านไปไม่หยุดหย่อน
เธอยิ่งรีบเร่งรุดไม่หยุดจร
จนฉันอ่อนล้าเกินจะเดินตาม
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้เถอะที่รัก
ฉันขอพักผ่อนใจที่ไหวหวาม
หยุดทะยานอยากใคร่ในรูปนาม
ปล่อยใจชมความงามในยามเย็น
ดูตะวันตกดินสิ้นกำแหง
มอบสีแสงสุดท้ายก่อนวายเว้น
ฉันจะจูงหัวใจที่ไหวเอน
ไปเดินเล่นเพื่อยลแสงสนธยา
ผืนฟ้าเริ่มหมองคลำ้ดำมืดมิด
ไม่มืดเท่าดวงจิตแห่งมิจฉา
ฉันจะหลับเพื่อตื่นจากอัตตา
ทิ้งเบื้องหน้าเบื้องหลังที่ฝังใจ
เธอผู้ยังรีบรุดไม่หยุดวิ่ง
ฉันจะนิ่งมองเธอมิเผลอไผล
เพียรเฝ้าดูรู้ละทุกขณะไป
เพราะสุขใดไหนเล่า...เท่าปล่อยวาง
2930
13
0
หน้าส่วนตัว
