กฤตศิลป์ ชินบุตร
ฉากที่ 1 กระท่อมน้อยในชายป่ารกครึ้ม
กระท่อมน้อยซอมซ่อในชายป่า
มีม่านควันลวงตาเหมือนในฝัน
คล้ายม่านเมฆบังบดดวงตาวัน
จึงดวงจันทร์ค่อยจรโค้งฟ้าไกล
ความมืดคืบคลานไม่ลดละ
สุดที่จะยื้อยุดหมายหยุดได้
ร่างน้อยน้อยจึงค่อยมุ่งหน้าไป
สู่แสงไฟกระพริบไหวในราตรี
ยายคำสี
พ่อ พ่อ รีบล้างมืออย่ารีรอ
เดี๋ยวกับข้าวมันก็ชืดไม่รู้นี่
ทั้งคาวหวานเตรียมไว้เป็นอย่างดี
เพราะพรุ่งนี้นาเราจะเป็นเงิน
ข้าวลงท้องท้องตึงหนังตาหย่อน
ตาคำสอนเอนหลังไม่ขัดเขิน
ลมพัดไหวพร้อยใจให้เพลิดเพลิน
สุขนี้เกินกว่าใครจะบรรยาย
ตาคำสอนแกนึกถึงวันพรุ่ง
ข้าวในทุ่งสีทองจักถูกขาย
นั่น
738
1
0
หน้าส่วนตัว
