prajanyimm
ผีเสื้อน้อยกระพือปีกโผบิน...โบยบิน
ทิวไผ่ไหวโยนโอนเอน
ลมเย็นพัดโชยมาแผ่ว...แผ่ว
สายน้ำไหลคดเคี้ยวหลบภูผา
ชายชรานั่งตกปลาถือคันเบ็ดรอคอย...รอคอย
เสียงฟ้าฝนลอยแว่วแว่วมาตามลม
สว่างวาบสายฟ้าฟาด คำราม...ครืน
ทันใด..คันเบ็ดไม้ไผ่ใยไม่อยู่คู่ชายชรา
สว่างวับ ตวัดควับสองครา..โค้งดาบวงพระจันทร์...วงพระจันทร์
ไร้คันเบ็ด ไร้ชายชรานั่งตกปลา ย่อมไร้ปลา
ชายชราใยไม่นั่งตกปลา...ตกคน
ครืน..ครืน..ครืน...
สายฝนหล่นเป็นสายประปราย...โปรยปราย
สายน้ำยิ่งเชี่ยวไหลไร้จุดหมายปลายทาง
เหม่อมองหนทางข้างหน้าพร่างพราย...พร่าใจ
พายุยังโหมกระหน่ำ ในใจกลับอ้างว้างเดียวดาย
เจ้าอยู่แห่งใด...แห่งใด