ไวยากรณ์
ฉันยังมีเธอ...
รับรู้เสมอ .. ยามฉันหมองเหม่อ หรือสิ้นหวัง
แต่ตอนนี้.. ฉันทดท้ออ่อนล้า ไร้กำลัง
แม้แต่เธอ คนเดียวยัง .. ไม่รับฟัง.. ปัญหาที่เผชิญ
ฉันยังมีเธอ..
แท้เพียงคำเพ้อ ละเมอบอก ยามห่างเหิน
วันเวลา.. ผ่านพ้นไป.. เหมือนยิ่งเป็นส่วนเกิน
คล้ายเธอปล่อย ให้ฉันก้าวเดิน .. เผชิญ อยู่คนเดียว
ฉันยังมีเธอ..
ปล่อยให้รอเก้อ ..แท้จริงเธอ ไม่เคยหันมาแลเหลียว
อยากรู้ลึก ๆ ใจ เธอนั้น คิดกับฉันเช่นใดเชียว
หรือแค่ฉัน คนเดียว ที่คิดเข้าข้าง ตัวเองไป
ฉันยังมีเธอ..
ครั้นฉันอยากเจอะเจอ เธอบ้าง เธอกลับห่างหาย
ด้วยคำพร่ำบอก เพราะติดธุระต่าง ๆ ตั้งมากมาย
ฤาเธอมีคนใหม่ข้างกาย.. ไม่ต้องทำ