พฤหัส กฤษชยรักษ์
สายลมหนาวพัดมาอุราระทม
ทุกข์ทับถมท่วมอกนรกแช่ง
อุปสรรคพล่าผลาญพาลระแวง
หนาวลมแล้งสั่นใจหวั่นไหวทรวง
ความสัมพันธ์ห่างหายไกลสุดกู่
เกินจะสู้ความนัยที่ใหญ่หลวง
ต้องยอมรับสิ้นหวังเรื่องทั้งปวง
หยุดถามทวงรักเก่าที่เนานาน
ขอบพระคุณเถ้าแก่ที่แลเห็น
เปิดประเด็นร้าวเสื่อมเชื่อมรักหวาน
ซึ้งสุดซึ้งน้ำใจหาใดปาน
แต่ความรักมิอาจต้านกาลเวลา
โอกาศมีแต่ช้าไปแล้วต๋อย
เขาไม่คอยลาล่วงไม่ห่วงหา
จึงต้องปล่อยไปตามโชคชะตา
คนไร้ค่าทุกข์เองตามเพรงกรรม
"เป็นเรื่องแปลกตื้นลึกหรือหนาบาง
ในระหว่างสองคนสับสนแท้
เหมือนกับการตอบโต้หาทางแก้
ความปรวนแปรหัวใจเป็นไงกัน
คนหนึ่งหาหนุ่มตี๋มีใจมอบ
อีก
2478
2
0
หน้าส่วนตัว
