กุ้งก้ามกราม
ความรัก......
เจ้าประจักษ์รักแท้มาแต่ไหน
ทั้งพ่อแม่รักเจ้าแต่เยาว์วัย
มิวาดหวังสิ่งใดได้ตอบแทน
จนลูกน้อยเติบใหญ่ให้ศึกษา
ตลอดมาแสนห่วงสุดหวงแหน
อนาคตลูกจักไร้ใครหมิ่นแคลน
เป็นแบบแผนผุดผ่องผองผู้คน
แต่เมื่อเจ้าจากไกลใจแปรเปลี่ยน
เฝ้าวนเวียนหลงสู่อกุศล
เปิดใจพร้อมยอมรับอัปมงคล
มารผจญคือเหตุแห่งเภทภัย
วันแห่งความรัก.......
เจ้ารู้จักวันนี้ดีเพียงไหน
สติจึงกระเจิดกระเจิงไกล
รักหรือใคร่จึ่งพร้อมยอมพลีกาย
ทั้งทุ่มเททุกสิ่งละทิ้งฝัน
ความมุ่งมั่นโรยแรงเหือดแห้งหาย
ระเริงรักเกินกู่กลับสิ้นอับอาย
ทั้งหญิงชายหลงใหลไฟโลกีย์
สังคมคงเสื่อมทรามทางคว
หน้าส่วนตัว
1127
10
0
