มาลีระรวยกลิ่น มนรินถวิลหา ดอกพลิ้วระลานพา อุระร้าวเพราะอ่อนแรง ด้วยรักสลายลง ก็พะวงระคายแคลง ดอกพวงละล่วงแดง ดุจดวงฤดีถอน เห็นการเวกไหว หฤทัยตะโกนวอน เห็นดอกมะลิซ้อน พิศคล้ายจะซ้อนรัก เห็นช่ออโศกพลัน สติมั่นก็จมปลัก ซ่อนกลิ่นประทินพัก ก็ละไว้มิให้ฉม รักเร่สิเล่ห์ลวง ผลิล่วงจะใคร่ชม เห็นช่อระทมตรม ดุจคล้ายดนูหมอง มวลหมู่ผกามาศ ผิว์วาดจะเคียงครอง เฟื่องฟ้าผกากรอง ฤจะเทียบ มิเปรียบเธอ
3583
13
0
หน้าส่วนตัว
