อัลมิตรา
๏ พันทิวา-ราตรีที่เลื่อนลับ
กี่เดือนดับ/เพ็ญสว่างกระจ่างใส
ล่วงคิมหันต์/วสันต์/เหมันต์ไป
ที่แน่วแน่กว่าใดคือใจเรา
ถึงพลัดพรากจากไกลกายเหินห่าง
จนอ้างว้างบางหนระคนเหงา
เพียงอาศัยศศิธรผ่อนบรรเทา
จิตอับเฉาก็กลายสุขได้ทุกครา
ไพรลำเนาเขาเขินมาขวางกั้น
สุดบากบั่นจดจ้องเมียงมองหา
สิ่งเสถียรคงมั่นคือสัญญา
ตราบดินฟ้าสิ้นสลายไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่เคยเมินหมองหมางระคางฤดี
ทุกวลีจากดวงจิตมิคิดแฝง
จึงอยากตอบคำถามความเคลือบแคลง
เพื่อแจกแจงส่งสาส์นสื่อกานท์นัย
แม้นอุราครานั้นไหวหวั่นวุ่น
คงยากจะเจือจุนละมุนไหน
เพราะต่างคนต่า
43
0
0
หน้าส่วนตัว
