วรรธนภิโยกุล
ขอบคุณกับทุกสิ่งที่ให้มา
ขอบคุณวันเวลาดีๆที่เคยมีให้ฉัน
ขอบคุณความห่วงใยที่เคยมีให้กัน
สัญญาว่าจะเก็บมันในใจฉันตลอดไป
ในบางเวลาที่เราเคยมี
ทั้งร้ายทั้งดีที่มีต่อฉัน
มันสะสมเพิ่มเติมจนผูกพันธ์
แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเราคงไม่เหมือนเดิม
ที่เคยทำทุกเรื่องให้ฉัน
ขอให้คิดว่าก็แค่ฝันจะได้ไหม
ความจริงคือเราไม่อาจมีกันได้อีกต่อไป
จะเหลือไว้แค่เพียงความทรงจำดีๆ
ลงทุนทิ้งทุกสิ่งมาก็เพราะฉัน
แต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นเพียงพอไม
ผลตอบแทนคือเธอเสียแฟนไป
แล้วจะทนเบอยู่ทำไมในเมื่อใจเราต่างกัน
ยอมรับเคยรักเธอกว่าสิ่งอื่นใด
แต่ความเสียใจที่เธอมีให้มันลบล้าง
กับภาพความทรงจำสีจางๆ
ที่เธอปล่อยฉันอ้างว้า