นกตะวัน
ออกจากห้องประชุม ทุกคนแยกย้ายกันเดินกลับไปยังบ้านพัก เพื่อเก็บข้าวของสัมภาระที่นำติดตัวมา ผมไม่รอช้ารีบเดินกลับมายังบ้านศรีตรังที่ผมพักแรมเมื่อคืนนี้เช่นกัน แล้วนำเป้เสื้อผ้ามาใส่ไว้หลังรถตู้ของสมเกียรติทันที เพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับกรุงเทพฯ ระหว่างรอคนอื่นที่ทยอยกันเดินมา ผมมองไปยังแม่น้ำแควใหญ่สีเขียวมรกตที่ไหลอยู่เบื้องหน้าอีกครั้ง แล้วหันมาทางขวา มองดูเทือกเขาตะนาวศรีที่ทอดตัวเป็นแนวยาวสลับซับซ้อนกัน
กั้นเขตแดนแคว้นใหญ่ไทยพม่า
สูงเสียดฟ้าซับซ้อนซ่อนผาหิน
เขียวชอุ่มชุ่มชื้นทั่วผืนดิน
แทบทุกถิ่นน้ำท่าธาราราย
เป็นปราการขานเพรียกเรียกมานาน
ชนกล่าวขานกันขรมอุดมหลาย
แร่ธาตุ