เย็นวันหนึ่งซึ่งครึ้มฝนฟ้าหม่นหมอง สองเราเดินทอดน่องแสนผ่องใส ขึ้นสะพานลอยเพลินเจริญใจ หมาท้องใหญ่เดินนำหน้าบนสะพาน ตรงหน้าวัดปริวาสเขตสาธุ มันมิดุดูสีหน้าไม่กล้าหาญ ฉันหันไปถ่ายภาพเพียงไม่นาน ก็เกิดจินตนาการผ่านเข้ามา เคยเห็นคนบนท้องถนนนั้น ข้ามทางกันใต้สะพานลอยเลยหนา คนขับรถหมดอารมณ์จ่มระอา การจราจรชักช้าน่าติติง หากพลั้งพลาดอาจวายตายแน่แท้ โปรดจงแก้นิสัยทั้งชายหญิง รักษากฎลดอุบัติเหตุจริง นับเป็นสิ่งพึงสังวรก่อนเดินทาง