หลับไหลในคืนเหงา ใต้เงาของท้องฟ้า ตรงหน้าคือธารา รอบกายข้าไม่มีใคร มืดมนในความคิด ชีวิตไม่สดใส ไม่เหลือหนทางใด ในใจก็มืดมน ........................... ในที่สุด...ฉันก็ไม่รู้อะไรสักอย่าง ฟ้าที่นี่มันอ้างว้างสุดหวั่นไหว ธารขางหน้าว่างเปล่าไม่มีอะไร ฉันจะยืนอยู่อย่างไรไม่รู้เลย ฉันไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง ที่อยู่อย่างอ้างว้างจนวางเฉย ฉันไม่มีอะไรให้คุ้นเคย ไม่มีแม้คำเอื้อนเอ่ยเผยออกมา หมดแล้วทุกอย่างในชีวิต หมดสิ้นแล้วแม้ความคิดสิเน่หา มอดลงแล้วความรักในอุรา มอดไปพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งริน
952
3
0
หน้าส่วนตัว
