กระต่ายใต้เงาจันทร์
กลอนเลี้ยงส่งศาลพิจิตรปีพ.ศ.2555
ร่ายลำนำกลอนหวานเริ่มขานขับ
มาเรียงร้อยถ้อยรับความหรรษา
เป็นบทกลอนซ่อนความหมายในที่มา
ผ่านจินตนาการม่านฟ้าจากหัวใจ
รูปร่างท้วมจิตใจดีอยู่เนื่องนิตย์
รักลูกน้องผูกมิตรชิดรักใคร่
มีเมตตารู้ไหมหนาว่านี่ใคร
ท่านวรรณาผู้ใหญ่ใจนักเลง
เด็กจุฬายิ้มแย้มและเคารพ
พอพานพบเป็นหนุ่มกระฉับกระเฉง
ผิวขาวใสใส่แว่นเป็นกันเอง
ท่านภาคภูมิทายถูกเผงยามมองมา
เป็นคนใต้ผิวคล้ำธรรมศาสตร์
รักครอบครัวเหลือขนาดยอดปรารถนา
ร้องเพลงเก่งแถมดูดีทุกเวลา
ท่านภาคภูมิกล่าวมามิใช่ใคร
หญิงจุฬาสดใสวัยน่ารัก
ท่านสฬมาภรณ์ที่รู้จักนั่นใช่ไหม
เป็นแม่ที่น่ารักมากน้ำใจ
ผมยาวคล
1401
1
0
หน้าส่วนตัว
