..๏ ย้อนทวนอ่านเรื่องราวครั้งคราวก่อน ความเหงาซ่อนในกานท์นับล้านหน เพียรค้นหาอักษรทุกกลอนกล ก็อับจนหฤหรรษมาบรรยาย ฤๅเสี้ยวใจดวงนี้ที่เหลืออยู่ แสนหดหู่จาบัลย์จนขวัญหาย ยามถักถ้อยร้อยเที่ยวก็เปลี่ยวดาย มิเว้นวายว่ายวนกลน้ำตา ร้อยทิวาพันราตรีที่ผันผ่าน อีกกี่นานสุขสันต์เราฝันหา จักปรากฏรูปรอยพลอยปรีดา หวังสักคราได้ภิรมย์สุขสมใจ ย้อนทวนอ่านเรื่องราวครั้งคราวก่อน ความเหงาซ่อนในกานท์สะท้านไหว ทนบาดเจ็บเหน็บหนาวร้าวฤทัย จึ่งเขียนนัยโศกหนักบนอักษรา๚ะ๛
1445
9
0
หน้าส่วนตัว
