เปลวเพลิง
เฮ้อ!ชีวิตอาภัพจริงพับผ่า
โชคชะตากำหนดแต่หมดหวัง
ไม่เคยสมปรารถนาสักคราครั้ง
มีแต่นั่งรันทดหมดอาลัย
อยากฉลาดปราดเปรื่องเหมือนอย่างเขา
เรากลับเบาปัญญาไปซะได้
มุมานะไม่รู้จะทำกระไร
โลกไยไพปลอกปลิ้นเกินดิ้นรน
เห็นเขามีทองคำเส้นล้ำค่า
อวดล่อใจล่อตาจ้องถลน
เขาจบเอก จบโท โก้เหลือทน
เราสิหม่นหมองเปลี่ยวเพียงเดียวดาย
นี่เธอจ๋า
ก็เวลาส่วนใหญ่เธอใช้หาย
ไปกับการอุดอู้นั่งดูดาย
ซังกะตายหน่ายเหนื่อยเรื่อยทั้งวัน
ฉันเห็นเขาขยันทุกวันนะ
ไม่เคยจะรีรอขอผัดผัน
เหมือนอย่างที่เธอทำเป็นสำคัญ
แล้วเธอจะมารำพันไปทำไม
ฉันเห็นเขาไม่ได้รวยตั้งแต่เกิด
เพียงแต่เลิศมานะมั่นอั
3871
7
0
หน้าส่วนตัว
