ว่าที่กวี
ด้วยใจสองใจที่อยู่ไกลห่าง
บางครั้งจึงเข้าใจกันคนละทาง...ใจหวั่นไหว
เธอมีโลกของเธอ...ฉันก็พอเข้าใจ
โลกของฉันที่กำลังหมุนไป...
...ฉันก็อยากให้เธอเข้าใจเหมือนกัน
บางครั้ง...สิ่งต่าง-ต่างที่เกิดขึ้น...ที่มีให้เห็น
มันก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ใจเราฝัน
ถึงแม้ว่าเราจะยังคงพูดคุยกันอยู่ทุกวัน
แต่เธอและฉันก็ยังคงอยู่ในองศาเดิม...
...ที่ห่างกันไกล
สายใยบาง-บางทียังคงส่งผ่าน
ก็ยังเป็นสะพานเชื่อมใจเราถึงกันได้
ถึงแม้เป็นเพียงสายสัมพันธ์บางเบา...
...ที่ไม่รู้ว่าจะขาดลงเมื่อไร
หากแต่มันก็เป็นสายใย...
...ที่ผูกใจเราไว้ด้วยกันตลอดมา
ด้วยใจสองใจที่อยู่ไกลห่าง
ก็มีบ้างที่ใจรู้สึกเ