เหนื่อยจากวันเก่า หนี ไม่อยากเชื่ออีกแล้ว พอกันที เฝ้าวนเวียนซ้ำๆ ฉันไม่ต้องการ เดินเหม่อลอย ผ่านหลายที่ หลายสิ่ง หลายคน ฉันยังคงโดดเดี่ยว คุณ ก้าวเข้ามา บอกว่าอย่ากลัว ไม่เชื่อ คุณปลอบโยนให้หายตื่น เชื่อใจอีกสังครั้ง ที่รัก เพราะมีคุณ ฉันจึงมองเห็นความจริง แคนโต้บทแรกที่โอเล่จะขอลองเขียนลงบ้านกลอนไทยของเรานะคะ ... อาจจะดูแปลกๆสักหน่อย เพราะโอเล่ก็เพิ่งลองเขียนดูเหมือนกัน ... แต่ก็จริงใจน้า ... อยากให้ลองอ่านกันดูค่ะ ลองลิ้มชิมรสเสพย์ศิลปะอีกทางที่เราไม่เคยลองดูไหมคะ