tiki
๏ เข้าห่มผ้า พาตัว ปราศมัวหมอง
ไล่ละออง ผองเจ็บ อันเหน็บแสน
เขารักไทย ขายไทย ทั่วดินแดน
เสมือนแม้น ลูกเล่ห์ เนรคุณ ๚
๏ จึงห่มผ้า พาตัว ปล่อยชั่วผ่าน
สวดมนต์บท นานนาน ผ่านเรื่องวุ่น
เพราะมีชาติ เสมือนแม่ แผ่เจือจุน
ประชาชน มีบุญ มีแม่ดี ๚
๏ แต่บัดดล ชาติเรา เขาคอยเฉือน
ทั้งบิดเบือน ตอกไข่ ใส่ล้านสี
ลากไปศาล สมาคม ชมอับปะรีย์
จันจะไร มิใยดี ทุกวี่วัน ๚
๏ แม่แผ่นดิน จึงเศร้า เหงาหนักหนา
ทั้งบุตรา บุตรี ก็เสียขวัญ
มาเถิดลูก กลับอ้อม อกอนันต์
ชุบชีวัน เรียกขวัญ ให้กลับคืน ๚
๏ แม่จะสวด จะอ้อน วอนพรพ
หน้าส่วนตัว
3115
0
1
