ชีวิตหนึ่งแสนเศร้าร้าวรวดเหลือ ไร้ใจเกื้อเอื้อหนุนมุ่นหมกไหม้ อีกชีวิตผิดแผกแตกกันไป มีบ้านใหญ่มากเพื่อนเกลื่อนเยี่ยมยล โอ้ชีวิตไฉนใยแตกต่าง พระพรหมสร้างลิขิตนิมิตรผล คิดครวญใคร่แสนเศร้าร้าวกมล ไร้เหตุผลสิ้นดียามชี้ตรอง ฤาเป็นเพราะกรรมเก่าที่เราสร้าง มาตามล้างผจญจนหม่นหมอง เกิดชาติหน้าฉันใดใฝ่ใจปอง อย่าแบ่งสองชีวิตจิตหนึ่งเลย ฯ
1269
4
0
หน้าส่วนตัว
