ฉันรักเธอ จริงจริง ยิ่งกว่าหลง หลงงวยงง คลั่งไคล้ ไร้สติ ติไม่ลง คงแพ้ แก่อิทธิ ธิติมิ มีเหลือ เมื่อพบเธอ เธอคือยอด พธู ผู้งามสุด สุดจะหยุด ยั้งใจ มิให้เผลอ เผลออ่อนไหว ใบ้เบื้อ เมื่อพบเจอ เจอแล้วเพ้อ รุ่มร่าม ห้ามไม่ฟัง ฟังเสียงใจ ฉันหน่อย คอยเธออยู่ อยู่รอผู้ รู้ใจ ให้ความหวัง หวังพบความ ดื่มด่ำ เต็มกำลัง ลังเลจัง เกรงฝัน อาจผันแปร แปรเปลี่ยนไป ยามใด ใจคงเจ็บ เจ็บคงเก็บ เงื่อนปม ถมเป็นแผล แผลซึ่งขาด คนเอ็นดู ผู้เหลียวแล แลเห็นแต่ ต้องอ้อน วอนเห็นใจ