...ไม่อยากจากจรรอนแรมไกลห่างฤทัย ยามหัวใจอยู่แดนไกลหนาวสั่นคิดถึง อนงค์หนึ่งนางวิ่งอยู่ในห้องใจ อกทั้งอกสั่นไหวแรงใจถามหา ...ทุกวันเวลาเอ่ยปากบอกกับฟ้า ว่าแสนห่วงหากับทุกย่างเท้า ที่เธอก้าวไปยังทุกทิศดินแดน เกิดความห่วงแหนมานั่งทดแทน ...เย็นเช้าแสนเฝ้าฝันหาดวงชีวา ยามสบหน้าเธออีกคร่าขอบอกว่า เธออยู่แดนไกลใจข้าเฝ้ารอเจอ หากขาดเธอฉันก็คงเดียวดาย..