นางสาวใบไม้
คนไกล... ฉันเข้าใจเธอดี
กับความรู้สึกที่เธอมี...ในคราวที่หัวใจแตกสลาย
เมื่อชีวิตหม่นเศร้าและหัวใจเงียบเหงาเดียวดาย
ฉันยังจำได้ว่าเสียน้ำตาไปมากมาย...ในวันที่ต้องตัดใจ
ฉันเองก็เคยผ่านวันอันปวดร้าวมาก่อน
ยังคงมีเงาจางจางมาทับซ้อนทุกทีที่หวั่นไหว
และลึกลึกในความห่างยังไม่ร้างความห่วงใย
ทุกทุกความเป็นไปของใครคนนั้น...ยังอยู่ในสายตา
คนอันเป็นที่รัก..จะอย่างไรก็ยังคงรัก
แม้สิทธิ์น้อยนิดที่พึงตระหนัก...ทำได้แค่ห่วงหา
จะให้หมดใจ..คงทำได้ยากทั้งที่เจ็บช้ำกับการเดินจากมา
สิ่งที่หลงเหลือในคำลาคือความทรงจำที่มีค่าระหว่างกัน
ในทุกทุกลมหายใ
หน้าส่วนตัว
1795
10
0
