กวีอราสุ
ยินบรรเลงเพลงจักจั่นสนั่นดัง
แสนไพเราะประเหมาะฟังระฆังป่า
ระงมมาเคล้าระหงิ่งซ่อนกิ่งหญ้า
ลั่นหาวคราสะท้อนรับสดับคุ้น
เชื้อชวนโอบอุ่นอิ่มของคิมหันต์
ฟังผกาพร่ำจำนรรจ์กับไออุ่น
มีเมฆาเคลื่อนคล้อยลอยละมุน
ปอยปุยนุ่นล้อเล่นละหารธาร
ว่าวละลิ่วปลิวไปที่ปลายฟ้า
เด็กน้อยหัวเราะร่าคว้าสายป่าน
ข้าวนาปรังเริงรำอย่างสำราญ
อ้อยคำนับกราบกรานกับปฐพี
ในเย็นลมริมนาของหน้าร้อน
หนุ่มล้มหนุนตักนอนนวลฉวี
เหนื่อยจากท่งประจงตักวักวารี
ล้างคราบร้อนแรงรวีให้ลี้เลือน
สุริยะพระชักยานผ่านขอบหาว
ปรากฏดาวขึ้นพลันมิผันเผือน
เข้าล้อมวงลงส่องมองเสี้ยวเดือน
ณ ชานเรือนร่วมขานลำนำขับ
เมื่อม่านค่ำย่ำ
988
2
0
หน้าส่วนตัว
