๏ ยังจำได้ก่อนหน้านี้ที่สีชัง เจ้าเปลื้องปลดความหลังด้วยใจหาญ ปล่อยรักที่หลงรอลงบ่อธาร กลบตำนานมิให้เหลือเมื่อกลับมา แต่วันนี้ที่เห็นเจ้าเป็นอยู่ ยังหดหู่จาบัลย์ขวัญผวา ยังจ่อมจมหล่มทุกข์รุกอุรา ธารน้ำตาท่วมท้นล้นทรวงใน ฤๅมิอาจตัดได้สายสวาท แม้นบากบาดความรักสักเพียงไหน ยังอาลัยอาวรณ์ทุกตอนไป จะหักใจกลัวเจ็บซ้ำจึ่งจำทน จะล่องลอยเจ็บนี้อีกกี่ครั้ง จะเปลื้องปลดความหลังอีกกี่หน เจ้าจักหลุดจากอดีตกรีดกมล ใครบางคนที่คอยเริ่มน้อยใจ๚ะ๛
981
6
0
หน้าส่วนตัว
