..๏ ทุกชีวิตมีสิทธิ์จะคิดฝัน อาจรำพันพร่ำเพ้อเผลอหวั่นไหว หรือปรุงแต่งแสร้งรักภักดีใคร ละเมอใฝ่หลงรูปจูบเพียงเงา พิศอักษรปรากฏบทความสวย ต่างงงงวยต้องมนตร์ดุจคนเขลา เพียงภาพวาดมายามาลวงเอา พากันเข้าข้องเกี่ยวมิเฉลียวตน หลงรูปลักษณ์ประจักษ์แค่ตาเห็น ว่างามเด่นเลอเลิศเพริศทุกหน จึงมอบรักยิ่งใหญ่ในบัดดล มิสืบค้นภาพแท้ - แค่มายา ด้วยสาเหตุเป็นไปนัยยะนี้ ทุกข์ทวีรุมเร้าเฝ้าครวญหา หลงเพียงรูปกอดเพียงเงาเศร้าอุรา เกินไขว่คว้า ณ โลกจริงที่อิงความ ๚ะ๛
2829
22
0
หน้าส่วนตัว
