ศรีสมภพ
ใต้ตะวัน.. ดวงแดงแสงตระการ
เดรัจฉาน ฤามนุษย์ที่สุดชี้
ต่างฐานะ ต่างฐานบันดาลมี
ต่างชีวีลิขิตไป.. ใต้ตะวัน
แสวงหา..มาประทังเพื่อยังชีพ
ต่างโถมถีบตนไปได้ดั่งฝัน
สัตว์หรือคนผลท้ายไม่ต่างกัน
ใต้ตะวันนั้นใช่ต่าง.. ระหว่างสอง
ใต้เพ็ญจันทร์..อันงามผ่องส่องตระการ
เดรัจฉาน ฤๅมนุษย์ สุดสนอง
หลงอัตตาตัวตนจนหลุดร่อง
ใต้จันทร์ส่องทั้งสองคล้าย..ไม่ต่างกัน
ใต้สภาวะแห่งธรรม.. สำนึกหนึ่ง
ให้คะนึงถึงวัฏฎะ ควรละมั่น
ใต้เพ็ญผ่อง และแสงส่องของตะวัน
มีเกิดดับสลับกัน..ทุกวันเวลา
ใต้แสงธรรม.. ฉ่ำชื่นฝืนสงสาร
สาดแสงฉานข่มเพ็ญจันทร์ตะวันกล้า
เหนือทุกข์สุข เยือกเย็นเห็นวิชชา
แสวงหา อีกอื่นใด..