กลางค่ำคืนที่เยียบเย็นหลีกเร้นหนาว เกล็ดหิมะพร่างพราวจากท้องฟ้า ข้างกองไฟ,คนและดาบ,ไหสุรา มีสายลมและท้องฟ้าเป็นเพื่อนเมา เป็นจอมยุทธ์ยิ่งใหญ่ในใต้หล้า สิ่งที่ตอบแทนข้ามาคือความเหงา เผาปลายดาบจุ่มสุราอุ่นร้อนเตา ใต้หล้านี้ขอมีเหล้าเป็นเพื่อนใจ ดาบเล่มเดียวเคยใช้สร้างทางโลหิต มาวันนี้ข้าพินิจมองมันใหม่ มองดาบที่เคยไร้ค่าฝ่าควันไฟ ยามเผาทิ้งดูยิ่งใหญ่...แลงดงาม