อาทิตย์ดับอับแสงสุริยคราส ดังประกาศสัจธรรมนำให้คิด ความยิ่งใหญ่บางครั้งยังถูกปิด ดั่งอาทิตย์ต้องอับเฉาเงาจันทรา เป็นศูนย์กลางสุริยะว่าสูงส่ง น้ำขึ้นลงร้อนฝนบนโลกหล้า ฤดูกาลผ่านผันวันเวลา สุริยากำหนดเป็นกฏเกณฑ์ ยามหนาวเหน็บให้แสงแฝงไออุ่น คราวมืดขุ่นสาดส่องให้มองเห็น ร้อนอบอ้าวแปรปรวนหวนลมเย็น เกินหลีกเร้นสุริยะ ณ จักรวาล มนุษย์โลกยิ่งใหญ่ใช่ค้ำฟ้า ถึงเวลาย่อมลับดับสังขาร โลภ โกรธ หลง รักใคร่ใช่ยืนนาน เมื่อถึงกาลย่อมดับดิ้นสิ้นทุกคน.