ไรไก่
เมื่อไหร่หนอที่ฉันจะลืมเธอได้
ครวญใคร่ไปมาวันละหลายหลายหน
จิตไซร์ รวนเร วนเวียน วกวน
ลุ่มหลงใจรักปักแน่นทรวง
ใจยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุใจให้รัก
ไม่แปรพักตร์ยิ่งซ้ำหนักใจใหญ่หลวง
ไม่ทันเล่ห์กลอุบายกิเลศลวง
ถูกทะลวงใจสลายแทบวายชีวี
อันความรักทำให้เหมือนตาบอด
ไปไม่รอดกับความรักมักเป็นฉะนี้
เหมือนกับจมอยู่ในห้วงเหวอเวจี
ไม่พาทียังเร่หารักใฝ่มาครอง
ใจยิ่งเจ็บก็ยังไม่รู้จักจำ
ช่างน่าขำกระไรหนาพาใจหมอง
รักซ้ำจิตตอกย้ำใจใช้ใจมอง
ให้ใจถอนเลิกใจรักออกจากทรวง
เมื่อไหร่หนอฟ้าของฉันจะสดใส
สวยอำไพเจอกระจ่างดั่งแมนสรวง
ไร้เมฆหมอก บดบังดังใจกลวง
ค่าใหญ่หลวงเมื่อตัดรักออกจากใจ
1062
5
0
หน้าส่วนตัว
