ไร้อันดับ
ไม่เคยบอกเคยทักว่ารักแรก
คนแปลกแปลกอย่างเธอใครเพ้อหา
คนอย่างฉันกำพืดแสนชืดชา
หรือจะบ้ารักเธอจนเพ้อครวญ
คนอย่างเธอมองมาสบตาฉัน
หรือหลับฝันยังคอยละห้อยหวน
ยามลุกนั่งยืนเดินเหมือนเชิญชวน
ภาพเธอล้วนหลอนหลอกอย่าบอกไป
กริยาท่าทางทุกย่างก้าว
หรือจะน้าวเหนี่ยวนำจนจำได้
เวลาเธอเดินผ่านสะท้านใจ
แอบหวั่นไหวใครกันอย่าฝันเลย
น้ำเสียงเธอหวานคุ้นละมุนละม่อม
หรือจะกล่อมใจเกิดอยากเปิดเผย
ใครจะอยากเกื้อหนุนอย่างคุ้นเคย
จึงเฉยเมยปล่อยผ่านกาลเวลา
ทุกภาพยิ้มเธอนั้นใครฝันถึง
หรือจะดึงคนคอยจนโหยหา
แอบเก็บยิ้มสวยซึ้งแสนตรึงตรา
เหมือนจะพาความฝันสู่บั้นปลาย
ไม่เคยบอกสักหนเธอคนแรก
แต่