วรรธนภิโยกุล
นั่งถอนหายใจวันละหลายหน
เพราะสิ่งที่อยู่รอบกายไม่ได้ดังใจหวัง
อยากได้อยากดีแต่กลับมีแต่ต้องพัง
มันเหมือนความฝันถูกพังทลาย
เมื่อเรื่องรักก็เริ่มหนักหัว
เรื่องงานก็ไม่ชัวร์เพราะกลัวเขา
เรื่องอะไรก็ไม่ดีสักอย่างนะเรา
ยิ่งคิดยิ่งเศร้าเหงาๆจัง
ถ้ามีใครสักคนคอยปลอบใจ
ในยามที่ใจอ่อนล้าสับสน
ขอแค่กำลังใจจากใครสักคน
วอนฟ้าเบื้องบนช่วยส่งใครสักคนมารักฉันที
เห็นเค้าเดินผ่านเป็นคู่ๆ
ส่วนฉันหดหู่ไม่มีใครเคียงข้าง
ขับรถไปทางไหนก็เห็นแต่คนมีคู่อยู่ทุกทาง
เฮ้อ!มีใครโสดบ้างขอสักคน
แค่เป็นกำลังให้ในยามท้อ
เป็นคนคอยสานต่อเส้นทางฝัน
เป็นคนรักภักดีมีแต่กัน
เป็นคนไหนๆกันที่ฉันจะเจอ
เดียวดายบนเว็