๏๏๏กาพย์สุรางคนางค์ 28๏๏๏
๏รักเขาข้างเดียว เหมือนถูกผูกเกลียว เชือกคล้องห้องใจ
รักรัดมัดตน ไม่พ้นหม่นไหม้ ถูกรุมสุมให้ ดวงใจร้อนรน
๏รักเขาเข้าแล้ว หัวใจไม่แคล้ว จะต้องหมองหม่น
อกหักรักซ้ำ กลืนกล้ำจำทน แม้ช้ำกี่หน รักล้นจนตาย