ณ คืนร้อน นอนลง ตรงเตียงนุ่ม เหงื่อกายชุ่ม รุ่มร้อน นอนไม่ไหว ตื่นตีสอง นอนตีห้า แทบขาดใจ เช้าวันใหม่ ใจอยากฟุบ อยู่ที่เดิม ป่านนี้เขา เข้านอน แต่ตอนค่ำ คงดื่มด่ำ กับเพลง บรรเลงเสริม ทั้งจิ้งหรีด เรไร ที่แต่งเติม เพื่อจะเพิ่ม ให้คืนนั้น เธอฝันดี เธอรู้มั๊ย ว่ามีใคร ยังไม่หลับ เอนกายนับ มวลดาว พราวสุกสี ทรมาน นานจน พ้นราตรี อยากจะมี เธออยู่เคียง เพียงกล่อมนอน