ผู้หญิงคนนึง
บางทีความเงียบกริบ
ก็เข้ามากระซิบในใบหู
มองดูหน้าต่างพร่างพรู
คนเดินกรู่กันไปมา
ใครคือคน คนคือ ใครกันนัก
พาใจปักให้สับสนได้หนักหนา
บางคนเดินเฉื่อยเย็นชา
บางคนเชิดหน้าเร็วไป
หลายชีวิตคิดค้นพ้นจิต
ทางลิขิตขีดเส้นเดินไหน
เขาเลือกเดินก้าวทางไกล
แต่เราไม่ให้เกินตัว
เงียบกริบ เงียบกริบอย่างนี้
ช่างสุขีดีนักพักหัว
วันวันเจอหน้าผู้คนพ้นตัว
ดีเลว ชั่วมาก หลากกอง
หาทางก้าวเดินไปทางหนึ่ง
ทางซึ่งหากก้าวเดินครั้งสอง
หากดี ก็สมหมายปอง
ว่าจงรีบคิดก้าวไปให้ไกล
เวลาเดินติกติกติก
เข็มกระดิกนาฬิกาเดินใหญ่
สู่โลกไซเบอร์ให้ไกล
เท้าเดินเร่งรีบหาทาง
ไม่สายเกินแก้แน่แท้
หากคิดไม่